تفاوت مالیات بر درآمد اشخاص حقیقی و حقوقی
۱۳۹۸/۱۲/۱۳
مالیات یکی از مهمترین ابزاهای مالی دولت جهت کسب درآمد و همچنین تنظیم سیاستهای اقتصادی است. مالیات بر درآمد ابتدا در قرن 18 میلادی توسط دولت آمریکا جهت تامین مخارج جنگ وضع شد.
در ادامه به مرور این نوع از مالیات کم کم در قوانین مالیاتی گنجانده شد و امروزه بسیاری موظف به پرداخت مالیات بر درآمد اشخاص حقیقی و مالیات بر درآمد اشخاص حقوقی هستند.
برای بسیاری از افراد و کسبوکارها در ایران محل سوال است که اساسا منظور از این نوع مالیات چیست و مالیات بر درآمد چند درصد است؟ آنها همچنین در خصوص تفاوت مالیات بر درآمد اشخاص حقیقی و حقوقی سوالاتی در ذهن دارند. در این مقاله با ما همراه باشید تا به این سوالات پاسخ دهیم.
مالیات بر درآمد یک نوع مالیات غیرمستقیم بوده که دولت با توجه به درآمد اشخاص حقیقی و حقوقی بر آنها وضع میکند. اشخاص حقیقی شامل افراد و کسبهای هستند که به صورت شخصی اقدام به فعالیت اقتصادی کردهاند و موظف هستند که مالیات اشخاص حقیقی را پرداخت کنند.
اشخاص حقوقی نیز شامل شرکتها، موسسات و کسبوکارهای مختلف هستند. میزان این نوع مالیات بسته به نوع کسبوکار و میزان درآمد متفاوت خواهد بود. مالیات بر درآمد انواع مختلفی داشته که جزء در یکی دو مورد، کمتر مورد توجه و پیگیری قرار گرفته است. هر چند در سالیان اخیر این موضوع بیشتر مورد توجه محافل عمومی و قانونگذاران قرار گرفته است.
قوانین مالیاتی در چندین دسته تقسیم بندی میشوند. مالیات بر درآمد برای اولین بار در دهههای 20 و 30 شمسی مورد توجه قانون گذاران قرار گرفت. قانون مالیات بر درآمد مصوب سال 1334 یکی از اولین مواد قانونی بوده که به این موضوع اشاره کرده است.
در یکی از مواد این قانون از 11 گروه مختلف نام برده شده که مشمول پرداخت مالیات بر درآمد اشخاص حقیقی و مالیات بر درآمد حقوقی هستند. این مشاغل و گروهها شامل موارد زیر هستند.
قانون فوق ضمن معرفی گروههای مشمول اما استثنائاتی نیز قائل شده است. استثنائات مذکور از پرداخت مالیات بر درآمد اشخاص حقیقی و حقوقی معاف هستند. از جمله این گروهها میتوان به موسسات عامالمنفعه، کشاورزان، شرکتهای تعاونی، برخی از صنایع خاص و بسیاری از موارد دیگر اشاره کرد.
علاوه بر قانون فوق قوانین دیگری نیز قبل از انقلاب به تصویب رسیده که تمام یا بخشی از آن مربوط به مالیات بر درآمد است. از جمله این قوانین میتوان به قانون مالیات بر درآمد و املاک مزروعی، مستغلات و حق تمبر اشاره کرد.
با این حال، به نظر میرسد که مبنای مورد نظر برای محاسبه و تعیین مالیات بر درآمد قوانین جدیدتر از جمله قانون مالیاتهای مستقیم و اصلاحیههای مربوط به آن است که در ادامه به آنها اشاره میکنیم. مشعود شجریان مشاور مالیاتی در ویدئو زیر به صورت مفصل بحث مالیات بر درآمد، انواع و چگونگی پرداخت آن را شرح داده است.
یکی از سوالات پرتکرار افراد حقیقی و حقوقی این بوده که «مالیات بر درآمد چند درصد است؟» در این زمینه قانونگذار حساب مالیات اشخاص حقیقی و حقوقی را از یکدیگر جدا دانسته و برای هر کدام درصدی را در نظر گرفته است.
در خصوص مالیات بر درآمد اشخاص حقوقی ماده 105 قانون مالیاتهای مهمترین ماده قانونی مربوط به آن است. در این ماده قانونی ذکر شده که درآمد شرکتها و اشخاص حقوقی بعد از کسر کردن هزینههای قابل قبول و همچنین در نظر گرفتن معافیتها، مشمول 25 درصد خواهد بود.
شرکتها برای پرداخت این مالیات نیازمند به ثبت اظهانامه مالیاتی و ارسال آن به سازمان هستند. به این نوع مالیات معمولا مالیات بر عملکرد نیز گفته میشود.
مالیات بر درآمد اشخاص حقیقی نیز منطبق با ماده 131 قانون مالیاتهای مستقیم سه نرخ جداگانه داشته که به صورت زیر است:
1: درآمد اشخاص حقیقی تا میزان 50 میلیون تومان مشمول مالیات سالانه به میزان 15 درصد
2: درآمد اشخاص حقیقی بین 50 تا 100 میلیون تومان مشمول مالیات سالانه به میزان 20 درصد
3: درآمد اشخاص حقیقی از 100 میلیون تومان به بالا مشمول مالیات سالانه به میزان 25 درصد
لازم به ذکر است که هر ساله تا یک سقف مشخص درآمد اشخاص حقیقی از مالیات معاف خواهد بود. این مساله بیشتر به حقوق و دستمزد افراد مربوط میشود که در لایحه بودجه هر سال این میزان مشخص خواهد شد.
مالیات بر درآمد خود به چندین دسته مختلف تقسیم بندی شده که اکثر آنها مربوط به مالیات بر درآمد اشخاص حقیقی است. چرا که طبق توضیحات پیشین تکلیف اشخاص حقوقی و شرکتها کاملا روشن بوده و باید 25 درصد از درآمد خود را بعد از کسر هزینهها و معافیتها پرداخت کنند.
انجام این کار مستلزم ارسال و ثبت اظهارنامه مالیاتی خواهد بود. اما مالیات بر درآمد اشخاص حقیقی خود به چندین نوع تقسیمبندی شده که در ادامه به صورت خلاصه به آنها اشاره میکنیم.
پرسش و پاسخ
ثبت پرسش جدید
مشاورین مرتبط